Versteende bomen

We hadden geluk vanmorgen: we konden weer in het zonnetje ontbijten. Dit keer zonder hagelbui op ons hoofd. Na afscheid genomen te hebben van de lieve boerderijhond (de kids wilden hem al meenemen), zijn we gaan rijden richting Bryce. 

De rit was weer prachtig, dwars door verschillende staatsparken. Zo kwamen we door het supermooie Escalante en het Dixie National Forest.

’s Middags zijn we gestopt bij het Petrified Forest State Park. Een mooi, klein staatspark aan een meertje. In de bergen erboven zijn veel versteende boomstammen te bekijken. Die bomen zijn al miljoenen jaren oud. Doordat ze op een gegeven moment door water en modder bedekt zijn in een zuurstofvrije omgeving, zijn ze bewaard gebleven en versteend. Door de werking van mineralen hebben ze prachtige kleuren gekregen en door erosie zijn ze weer bovengronds gekomen en nu dus te bekijken. Bijzonder hoor.

De wandeling was heel mooi, maar je moest wel flink klimmen en uitkijken dat je niet uitgleed over de gladde rotsen en de schuivende stenen. Toen de zon goed doorkwam, was het ook best heet. Ondanks dat, was het een leuke wandeling en de boomstammen waren erg mooi. Amber had alleen pech, die voelde zich al niet geweldig en stootte ook nog eens keihard haar hoofd aan een boom.

Na even bijtanken met ijskoud water, zijn we weer verder gereden. Na iets meer dan een uurtje kwamen we bij ons motel aan, dat echt in the middle of nowhere staat, net voor Bryce. Renate en Edwin en de meiden hebben een standaardkamer met twee queenbedden en Ronald en Iris en de kids hebben een soort groot appartement. Wel heel ouderwets ingericht (en een beetje vreemd ook), maar wel lekker ruim. We hebben nu dus de kinderen allemaal in het appartement op bed gelegd en zitten gezellig in de ruime zitkamer. Zo nog even een spelletje en dan morgen Bryce Canyon in!

Appeltjes en rotstekeningen

29 juli

 

Vanmorgen stonden we op met een heerlijk zonnetje en verse broodjes die Ronald bij de bakker had gehaald. Die hebben we dus lekker in het zonnetje op de veranda opgegeten. De kids zaten in de tuin aan de picknicktafel te eten, tot het opeens heel donker werd. Oh oh! Het begon plotseling te spetteren, dus iedereen verhuisde snel naar binnen. Dat was maar goed ook, want het barstte enorm los! Enorme regen en daarna zelfs dikke hagelstenen hagelden op onze huisjes neer. Dat hadden we niet besteld!

Gelukkig klaarde het na een tijdje weer een beetje op en werd het droog. We zijn toen naar het visitor center van het nationale park Capitol Reef gereden. Natuurlijk hebben de kids weer een junior rangerboekje opgehaald en zijn ze het enthousiast begonnen in te vullen. We scoorden ook weer een muntje voor ons verzamelmapje.

Capitol Reef is een mooi park met hoge, rode rotsen en veel fruitbomen. We zijn dan ook onze verkenning begonnen met een bezoekje aan een boomgaard waar je appels mocht plukken. Dat lieten de kids zich geen twee keer zeggen en ze vlogen op de boompjes af, om vervolgens met twee hele volle tassen terug te komen. We hebben nu voor de hele vakantie voor een heel weeshuis appeltjes :)

In de rotsen van Capitol Reef hebben de oude Indianen veel rotstekeningen achtergelaten. Die moesten we natuurlijk bekijken. Dat was wel een leuk wandelingetje over een lange brug langs de rotsen. De kids hadden nog erg veel lol om een luidspreker waarin een man een stukje over de tekeningen vertelde. Ze verstonden zijn naam namelijk een beetje raar... (rickdikkepik). Die vijf laten steeds in een deuk en die luidspreker bleef het maar herhalen. De rotstekeningen waren wel heel mooi en duidelijk te zien.

We waren net bij de laatste tekeningen aan het einde van de brug, toen het weer begon te onweren. Snel op naar de auto dus! We zaten er net in, toen het heel hard begon te gieten. We zijn toen naar Giffords House gereden, een historische boerderij waar je lekkere taartjes kon eten. We hebben een paar kleine taartjes gedeeld en opgegeten onder het afdakje.

We wilden nog de Riverside Walk doen (wandeling langs de rivier), maar de kinderen zaten een beetje te mopperen dat ze geen zin hadden om te lopen. De mannen zijn toen met ze naar de junior geologist talk gegaan, een speciale rangeractiviteit voor kinderen over de steenlagen en erosie. Dat was erg leuk gedaan zeiden ze. De kids hebben toen ook nog een insigne gekregen. De vrouwen hebben samen de riverside walk gegaan. Het was een korte, leuke wandeling door de mooie natuur waarbij onze schoenen erg modderig zijn geworden :)

Daarna zijn we weer richting visitor center gereden om de rangerbadges op te halen. Toen reden we naar onze cowboyhuisjes, we hadden Bas namelijk een voetbaltoernooi beloofd, waar hij het vervolgens natuurlijk de hele dag over heeft gehad, dus die belofte moest ingelost worden. Uiteraard won het team van Bas :) Na afloop zijn we een hapje wezen eten in het dorpje. Morgen gaan we alweer weg uit onze leuke huisjes.

Smurfendorpen en onweersbuien

28 juli

Vanmorgen hebben we de hitte verlaten. Eerst hebben we nog wat boodschapjes gedaan om te picknicken. Dat deden we ’s middags bij Goblin Valley. Om er in te komen, moesten we eerst acht dollar betalen aan de erg serieuze ranger. Het is namelijk een State Park, dus onze nationale parkenpas gold niet.

Bij de goblin valley hebben we eerst lekker gegeten. Daarna was het op naar de grote klimpartij! De vallei staat namelijk helemaal bomvol met rotsen in allemaal verschillende rare vormen. We hebben een hoop smurfenhuizen, nijlpaarden, paddenstoelen, monstertjes, platvissen en andere gekke rotsen gezien. De kids hebben zich lekker uitgeleefd en overal op geklommen en gerend.

Na een tijdje zijn we weer naar het visitor center gereden zodat de kids weer ranger konden worden. Dit keer kregen ze een badge in de vorm van een ster. Helemaal stoer natuurlijk.

Daarna zijn we doorgereden in de richting van Capitol Reef. Onderweg zagen we het landschap van zonnig naar bewolkt gaan en steeds donkerder en donkerder worden. Oh nee toch!!! In de verte zagen we onweersbuien hangen en laten die nou toevallig net in de richting zijn waar we naar toe aan het rijden waren! En inderdaad... we reden een verregend Capitol Reef in. De wolken bleven precies boven de bergen hangen. De temperatuur ging ook steeds verder omlaag, van over de honderd fahrenheit tot zestig!

We hadden houten cowboyhuisjes op een ranch gehuurd in de buurt van het plaatsje Torrey, maar er was geen duidelijke beschrijving op de website van hoe we daar moesten komen. Dat was dus eventjes zoeken. Gelukkig is Torrey een gat en zagen we op een gegeven moment een bord langs de weg. We meldden ons bij de boerderij en ontvingen de sleutels van huisjes drie en vier (van de vier).

Het zijn hele leuke houten huisjes, met een badkamer, minikeukentje, lekkere overdekte veranda en een groot stuk grond er omheen. Voor ons een prachtig uitzicht en achter ons de dieren van de boerderij. Er komt ook steeds een lieve hond even buurten en de kinderen kunnen hier heerlijk voetballen en rennen. Helemaal goed!

Vanavond hebben we bij het Rim Rock restaurant gegeten. Het eten was lekker en we hadden een mooi uitzicht. Bovendien hangt er een voederbakje voor kolibries voor het raam. Daar komen steeds hele hordes kolibries op af om te drinken. Dat ziet er heel schattig uit, die inieminie vogeltjes die door de lucht voor het raam zweven.

Na even kletsen en een drankje zijn we redelijk bijtijds gaan slapen. Hopelijk klaart het weer wel wat op, want het blijft maar regenen!