Versteende bomen

We hadden geluk vanmorgen: we konden weer in het zonnetje ontbijten. Dit keer zonder hagelbui op ons hoofd. Na afscheid genomen te hebben van de lieve boerderijhond (de kids wilden hem al meenemen), zijn we gaan rijden richting Bryce. 

De rit was weer prachtig, dwars door verschillende staatsparken. Zo kwamen we door het supermooie Escalante en het Dixie National Forest.

’s Middags zijn we gestopt bij het Petrified Forest State Park. Een mooi, klein staatspark aan een meertje. In de bergen erboven zijn veel versteende boomstammen te bekijken. Die bomen zijn al miljoenen jaren oud. Doordat ze op een gegeven moment door water en modder bedekt zijn in een zuurstofvrije omgeving, zijn ze bewaard gebleven en versteend. Door de werking van mineralen hebben ze prachtige kleuren gekregen en door erosie zijn ze weer bovengronds gekomen en nu dus te bekijken. Bijzonder hoor.

De wandeling was heel mooi, maar je moest wel flink klimmen en uitkijken dat je niet uitgleed over de gladde rotsen en de schuivende stenen. Toen de zon goed doorkwam, was het ook best heet. Ondanks dat, was het een leuke wandeling en de boomstammen waren erg mooi. Amber had alleen pech, die voelde zich al niet geweldig en stootte ook nog eens keihard haar hoofd aan een boom.

Na even bijtanken met ijskoud water, zijn we weer verder gereden. Na iets meer dan een uurtje kwamen we bij ons motel aan, dat echt in the middle of nowhere staat, net voor Bryce. Renate en Edwin en de meiden hebben een standaardkamer met twee queenbedden en Ronald en Iris en de kids hebben een soort groot appartement. Wel heel ouderwets ingericht (en een beetje vreemd ook), maar wel lekker ruim. We hebben nu dus de kinderen allemaal in het appartement op bed gelegd en zitten gezellig in de ruime zitkamer. Zo nog even een spelletje en dan morgen Bryce Canyon in!