Hitte en bogen

Vanmorgen bijtijds opgestaan, want het ontbijt is hier maar tot half tien... en dat in het weekend! Wie dat verzonnen heeft... In de ontbijtzaal was het een chaos. Veel te veel mensen en veel te weinig plek. Iedereen ging op het laatste moment. Wij dus ook :) Het was verder best een aardig ontbijtje.

Met gevulde buiken gingen we richting Arches National Park, ons eerste nationale park van deze vakantie. Eerst hebben we bij de ingang een jaarpas voor alle nationale parken gekocht, omdat we er deze vakantie nog aardig wat gaan bezoeken. Daarna stond een bezoekje aan het visitor center op het programma. Daar hebben de ladies een verzamelboekje gekocht waar je munten van alle nationale parken in kunt verzamelen. De eerste munten waren dus ook gelijk een feit. (voor de oplettende bloglezer: dat was inderdaad het mapje dat helaas vorig jaar kwijt is geraakt bij de familie Den Ouden).

De kids haalden een boekje met opdrachten om Junior Ranger van het park te worden. Elize nam haar taak direct uiterst serieus en had bij het visitor center al gelijk afval gevonden dat ze wilde opruimen :) (dat is 1 van de opdrachten). Bepakt en bezakt met rugzakjes, waterflesjes en een zakje chipjes gingen we naar het eerste punt wat we wilden bezoeken: broken arch.

Het eerste stuk van de wandeling was makkelijk. Het was bewolkt, dus lekker in de schaduw met een windje erbij en een hele vlakke weg. De kids hadden het erg druk met hun volgende opdracht: sporen van dieren zoeken. Tim vond steeds wel heel interessante sporen: van mensenvoeten ;) Uiteindelijk vonden ze vogelsporen en muizensporen ofzoiets. Hoewel het volgens Tim toch echt beren waren.

Daarna werd de tocht spannender. Vanaf het moment dat we de arch (boog) bereikten, moesten we echt klimmen en klauteren en de weg zien te vinden door middel van hoopjes stenen waarmee de route gemarkeerd was. Dat vonden met name Bas en Elize erg interessant. Die liepen steeds in een rotvaart voorop om de rest te leiden. Het werd ook steeds heter en heter, de wind ging liggen en de zon kwam steeds meer door en brandde echt op je lijf.

Na een tijd klimmen en klauteren, begonnen we te twijfelen of het echt wel een rondlopende route was. Er stonden namelijk helemaal geen bordjes meer en de weg ging steeds maar door en door. En niet in de richting waar de auto’s stonden... Na een tijdje zagen we in de verte toch auto’s rijden, dus hebben we het pad daar naar toe gevolgd. We kwamen toen wel bij een weg en een parkeerplaats uit, maar niet de parkeerplaats waar onze auto’s stonden. Daar bleken we toch een stuk vandaan te zitten.

 

De vrouwen en kids hebben toen een picknickbreak gehouden aan een campingtafeltje, terwijl de mannen op weg gingen om de auto’s op te halen. De kinderen zaten er namelijk even flink doorheen in die hitte. Ze hebben zichzelf en elkaar afgekoeld met water uit het kraantje van het campinggebouwtje. Na een tijdje kwamen de mannen aanrijden en konden we nog wat mooie punten in het park bekijken.

We hebben daarna de auto’s neergezet bij het Windows Section, waar je verschillende bogen kunt bekijken en er naar toe kunt klimmen. Daar zijn we nog naar twee bogen geweest. De kids vonden het wel leuk om er in te klimmen, alleen werd het na een tijdje echt vreselijk heet en zijn we snel teruggegaan naar de auto’s.

We zijn daarna teruggereden naar het visitor center, want er moest natuurlijk nog wel een Junior Ranger badge gescoord worden! Dus nog snel even de laatste vragen met de kids ingevuld en de parkfilm gekeken, wat een vereiste was om ranger te worden. Ook wel interessant hoor, hoe de bogen zijn ontstaan en hoe mooi het park er uit ziet in de winter enzo. Maar goed, alle vragen waren beantwoord, dus de kids gingen hun boekjes inleveren bij de ranger. Die had nog allerlei vragen om te checken of ze echt wel hadden opgelet en hun best hadden gedaan. Gelukkig slaagden ze allemaal en stonden ze een (behoorlijke) tijd later trots met hun badges te poseren.

Toen was het tijd om een belofte in te lossen: als alle kids lief waren geweest, zouden ze mogen zwemmen in het hotelzwembadje. Dus hoppa, kleren uit, zwemgoed aan en een duik in het water. Even alle roodbruine stof afspoelen. Bas was weer helemaal heppiedepeppie met zijn drijvende Hemaworst... :) De moeders zijn toen nog eventjes op pad geweest om iets leuks te regelen voor morgen: een boottocht van een uur over de coloradorivier. Langs allemaal arches, cliffs en rotsen, helemaal leuk!

’s Avonds hebben we een hapje gegeten bij Denny’s, waar de kids de Amerikanen hebben vermaakt met een paar potjes Zakdoekje Leggen :)