Na het gevecht om aan
zitplaatsen te komen en het veroveren van voedsel, zijn we vertrokken naar de
plaats van waar we een boottocht zouden maken over de Colorado-rivier. Helaas
werd het geen prive-boot, maar was er een groep Mexicanen bij gekomen. Maar goed,
extra grote boot gekregen met een fijne overkapping tegen de zon. Het was
namelijk ’s morgens al hot hot hot!!
Onze boot was een jetboat
die lekker hard kon. Dat was echt heerlijk! Lekker veel wind door onze haren en
spetters die je verkoelden. Bas vond het eerst wel een beetje eng toen de boot
opeens heel hard ging, maar hij was er al snel aan gewend en wilde zelfs steeds
harder. Tim wilde wel een handje van Amber tegen de spanning. Elize en de grote
meiden vonden het alleen maar helemaal leuk en zaten steeds met hun handen
overboord om het opspattende water te pakken.
Onze kapitein stopte op
verschillende plekken waar wat bijzonders te zien was. Bijvoorbeeld
rotstekeningen van een oude Indianenstam en verschillende bogen in de rotsen.
Sowieso was het echt indrukwekkend, met alle hoge rode rotsen die om ons heen
verrezen en het brede water. We hadden nog wel een tijdje door willen varen,
maar helaas zat het er na een uurtje alweer op. We waren zelfs al eerder terug
bij de opstapplaats, dus onze kapitein deed nog wat trucjes met de boot.
Bijvoorbeeld opeens remmen en omlaag met de punt van de boot, zodat het water
aan alle kanten hoog opspatte.
Toen we uit de boot
stapten, was het wel heel erg heet geworden. We wilden eigenlijk gelijk naar
Nationaal Park Canyonlands, maar het was echt veel te heet om daar rond te
lopen deze tijd van de dag. Dus had Renate het lumineuze idee om de kids (en de
mannen) eerst in het zwembad te laten zwemmen en pas richting het park te gaan
als het wat was afgekoeld. De ladies hebben in de stad wat te lunchen gehaald
bij de Subway. Er bleven ook nog twaalf chocoladekoekjes aan onze tassen
hangen... ;) Heel raar...
Toen al het eten er weer in
zat, was het gelukkig een stuk afgekoeld en inmiddels waren er ook veel wolken
voor de zon gekomen. Op naar Canyonlands dus! De grote meiden en Tim hadden van
te voren het gevecht gewonnen om bij de vrouwen in de auto te zitten, want daar
was het zo gezellig. Nou, heel gezellig... ze lagen dus alledrie binnen een
kwartier te pitten! Wel lekker rustig... ;)
Na een dik uur rijden
kwamen we bij de ingang van het park aan. Daar hebben we nog even junior ranger
boekjes gehaald voor de kids. Die waren dit keer erg leuk, met veel puzzeltjes
er in. De parkranger gaf ons een kaart met alle punten die mooi waren om te
bekijken. Omdat de drie bij ons nog sliepen, zijn we eerst naar het verste
uitzichtpunt gereden om foto’s te maken. Daar werden de meiden en Tim net
wakker, maar in de andere auto bleek Bas net in slaap te zijn gevallen!
Wisseling van de wacht J Dan maar om-en-om naar de uitzichtpunten...
En wat was het een prachtig
uitzicht! Echt weer bizar mooi! Heel anders weer dan arches, maar zo’n wijds en
diep uitzicht, met al die lagen, prachtig! Op de foto’s komt de diepte wat
minder over, maar geloof ons: het was echt heel erg diep. We moesten de
(wakkere) kids echt goed in de peiling houden. Vooral Elize voelde een soort
aantrekkingskracht bij de randen van de kloof...
Na meerdere uitzichtpunten
gezien te hebben, zijn we naar Mesa Arch gegaan. Dat was een korte wandeling
die erg leuk was voor de kids, want er kwam weer een hoop klimmen en klauteren
aan te pas. We moesten de weg weer opsporen door middel van kleine hoopjes
stenen die als wegmarkering zijn neergezet. Dat vinden onze speurneuzen ook wel
interessant.
In het midden van de
wandeling kwamen we bij de grote boog terecht die Mesa Arch heet. Daar was het
uitzicht ook weer supermooi. Na wat foto’s en een heleboel klimmen, zijn we
weer teruggegaan naar de auto. De kinderen hadden inmiddels fanatiek hun
rangerboekjes ingevuld, alleen was het visitor center helaas al dicht en konden
ze dus geen ranger meer worden van het park :(
Niet leuk!
Inmiddels was het al knap
laat geworden, dus we zijn terug naar het hotel gegaan om de kids in pyjama te
hijsen, terwijl de mannen pizza haalden die we op de kamer opaten. Morgen is
onze tijd in Moab alweer voorbij! Wat gaat het snel... Maar op naar ons
volgende avontuur in Capitol Reef!
Mooi!
BeantwoordenVerwijderenSuper om te lezen!! Capitol Reef ook weer een gaaf vooruitzicht! Gr. Iris (f4k)
BeantwoordenVerwijderenWauw wauw wauw......wat prachtig allemaal.......venster mij zitten er voor jullie te weinig uren in een dag
BeantwoordenVerwijderenLiefs sas
Wat leuk om deze mooie foto's te zien. Wat is Amerika toch verschrikkelijk mooi en groots.
BeantwoordenVerwijderenVeel plezier nog en hoop dat het genieten zal voortzetten :-))
Groetjes Claudia (F4K)
Mooie foto's en leuke verhalen zeg! Jammer van de kids hun rangerboekjes!
BeantwoordenVerwijderen