Kabouters en paddestoelen

Yesss... eindelijk weer een beetje internet! Ik kon net eindelijk de blogjes van de afgelopen dagen weer posten, plus foto's uploaden. Ook niet leuk, zit ik steeds braaf te typen, kan ik er niks mee. Maar goed, ze staan er weer :) Nu vandaag nog...

Vanmorgen werden we wakker met een zonnetje. Gelukkig, we konden buiten ontbijten! Heerlijk vanuit ons rustige, groene plekje. De kids hebben nog even lekker gespeeld. Ook wel weer jammer om weer weg te gaan, maar we hebben wel onze hook-ups gemist. De andere camping hebben we allemaal met full hook-ups geboekt namelijk, luxedieren als we zijn :) Dat betekent dat je in de campers stromend water hebt (voor de douche en afwas), elektra (voor al onze apparaatjes en voor licht en airco) en een rioolaansluiting (voor.... nouja, je weer wel waarvoor! :P) Wel erg handig, vooral als het 's nachts nog erg warm is, of als het regent en je niet met je pleerol naar buiten wil!

Anyway, na het ontbijt hebben we alles weer veilig opgeborgen in alle kastjes en alles goed dichtgeduwd. Als je dat niet doet, vliegt alles om je oren als je gaat rijden. Nou hebben we vrij afgeleefde campers getroffen helaas, en de kastjes en lades sluiten niet allemaal evengoed, dus we hebben sowieso dat de spullen soms alle kanten op rollen. Maar goed, dan maar extra uitkijken en ruimen.

Onze eerste stop was het bezoekerscentrum van Capitol Reef, ook al gingen we dat juist verlaten. Daar heb ik nog een muntje gekocht voor mijn nieuwe verzameling, een koelkastmagneet en een mooi boek van national geographic over de nationale parken van Amerika. Na deze reis hebben we er nog 44 te gaan, zag ik :) Leuk voor onze bucketlist!

Daarna was het door naar Moab, onze eindbestemming voor de komende drie dagen. Je hebt daar twee nationale parken: Arches, met inmens grote bogen van rotsen, en Canyonlands, wat ook een erg mooi park schijnt te zijn. De weg naar Moab was weer heel bijzonder, steeds weer een compleet ander landschap. Soms leek het net alsof we op de maan zaten, zo bizar!

Onderweg hadden we eerst nog een ander natuurfenomeen om te bekijken: Goblin Valley State Parc, een staatspark met allerlei vreemde gedrochten van stenen. Heel erg apart en superleuk voor de kids: die zagen overal vormen in en mochten ook overal opklimmen.

Emma en vooral Bas waren helemaal enthousiast, het was net een grote speeltuin voor ze! Emma zag overal paddestoelhuisjes in, en klom overal in om er tussen en onder te lopen. En Bas vindt klimmen sowieso helemaal geweldig, dus die stond steeds overal op topjes. Hij zag overal kabouters en monstertjes in. Ze wilden er niet meer weg, en vroegen allebei of we alsjeblief nog een keertje terug konden gaan, hihi... Tim was helaas net een beetje moe, maar ook daar waren de rare stenen goed voor, kon hij er lekker op chillen. Overigens vond hij alles op nijlpaarden lijken (?!?).

Na een tijdje klimmen, klauteren, lachen en foto's maken begon de lucht wel heel erg donker te worden. Oh nee he, blijft die onweer ons nou achtervolgen!? Snel zijn we weer naar boven geklommen, zodat we eventueel snel de campers in konden vluchten. Omdat het toch nog droog bleef (al donderde en bliksemde het al flink), hebben we nog even op de picknickplaats onze lunch gegeten. Lekker yoghurt met bosbessen, mmm! We hadden net de laatste hap goed en wel op, toen het opeens helemaal losbarstte! Snel, alle spullen onder onze armen, kids verzamelen en rennen maar! Gelukkig waren we net op tijd in de campers.

Tijdens het onweer zijn we verder gaan rijden. Het was nog zo'n twee uurtjes rijden naar Moab. De mannen hadden er weer een flinke kluif aan, want het waaide erg hard tijdens de bui, en die campers gaan dan flink te keer en worden steeds opzij geblazen. Maar goed, de bestemming kwam weer steeds dichterbij en na een half uurtje werd het ook weer droog. Behalve toen we vlakbij Moab kwamen, want toen werd de lucht weer helemaal zwart. Ja hoor, en weer een enorme onweersbui! Het houdt gewoon niet op!

Vlakbij Moab waren er wegwerkzaamheden, en 1 rijbaan was afgesloten. Er stond een vrouwtje, compleet met peuk hangend in haar mondhoek, met een groot 'stop'-bord. We moesten een hele tijd wachten tot er een rij auto's vanaf de andere kant langsgereden was. Daarna moesten wij achter een auto ('pilot car') rijden op de andere baan, allemaal in een optocht. Dat schoot niet erg op.

Uiteindelijk kwamen we op de camping aan, Canyonlands Campground. Het is hier redelijk. Wel mooie hoge bomen, en een leuke speeltuin en zwembadje voor de kids, maar wel kleine plekjes en veel andere campers die dicht op elkaar staan. Wat wel weer leuk anders is, is dat de campground middenin het stadje Moab ligt. We kunnen dus lopend naar allerlei restaurants en winkeltjes. Dat hadden we tot nu toe nog niet gehad, dus voor de afwisseling is dat wel weer fijn.

Toen we alle hook-ups in orde hadden, hebben Gerda, Han en ik de was verzameld en in machines gedaan. Nog even de droger in, en dan was alles weer lekker schoon. Fijn is dat altijd, we waren echt door de schone kleding heen. Terwijl de droger aan het werk was, hebben wij schuin tegenover de camping een hapje gegeten bij Moab Grill. Het eten was erg lekker (behalve voor Han, die had het verkeerde besteld), maar we waren in een klein hokje gestopt met een hele grote familie die zat te eten, wat een herrie!

Na het eten liepen we terug naar de camping, en uiteraard onweerde het weer. Tjongejonge, we zijn nu echt wel eens klaar met die onweer!! De weersverwachtingen zien er voor de komende dagen goed uit, laten we hopen dat we het eens een dagje droog gaan houden! Het is ook zo'n gedoe om steeds al die regenkleding mee te slepen als je in de nationale parken gaat wandelen. Eigenlijk wil ik alleen maar zonnebrand en water meenemen ;)

Morgen gaan we naar Arches national park, en om 16.00 heb ik een wandeling geboekt die Fiery Furnace heet, google maar eens. Schijnt nogal spannend en heftig te zijn, dus ik ben benieuwd! Ik heb voor 3 volwassenen en 1 kind geboekt, we zien morgen wel hoe we dat gaan doen. Tim is er sowieso te jong voor, maar Bas of Emma kan mee. (eigenlijk heb ik spijt dat ik niet voor 2 kids heb geboekt, nu we zien dat Bas zo graag en goed wandelt en klimt!)