Zand, stenen en droogte

Donderdag 2 augustus

Vanmorgen ontbeten bij de Cracker Barrel! Yeahhh!!! Die hadden we
gemist! Vorig jaar in Florida was dit onze favoriete stek voor
ontbijt, brunch en lunch. Ik heb dit keer de summerspecial gegeten,
overheerlijke pancakes met bramen en bosbessensaus. Echt om je vingers
bij af te likken. De kids werden ook erg blij van hun pancakes. Daarna
hebben we nog een tijdje rondgehangen in de leuke bijbehorende winkel
en ook wat dingetjes gekocht. En natuurlijk even de schommelstoelen uitgeprobeerd :)

Toen was het tijd voor een lange rit, de langste van deze vakantie.
Vijf uur lang door de woestijn. Een verplichting, want tussen Kingman
en Palm Springs is er niks (nouja, heel af en toe een slaperig, half
verlaten plaatsje). We zagen dan ook urenlang niks anders dan zand,
stenen, rotsen, cactussen en heel veel stof. En irritante trucks die
elkaar bleven inhalen. Net Nederlanders.

Op zich wel leuk en apart om mee te maken hoor, zo'n lange weg door de
woestijn. De kids vonden het wel leuk, want er zaten heel veel hobbels
en heuveltjes in de weg, het leek wel een achtbaan, inclusief
maaggevoel. Timmetje heeft onderweg nog lekker een tijd geslapen. Was
hij wel weer aan toe.

Bij het eerste teken van leven moesten Ronald, Gerda en ik plassen,
alleen hing daar een bordje 'back in 5 minutes'. Die vijf minuten
duurden een beetje lang, er stond al een hele stoet mensen te wachten.
Hmm, maar doorrijden tot de volgende stop maar. Alleen kwam die maar
niet! Steeds maar niks anders dan zand, rotsen en leegte.
Uiteindelijk, toen we het bijna niet meer op konden houden, verscheen
daar een stoffig winkeltje uit het niks. Beetje vies, maar ze hadden
wc's dus dat was wel een opluchting! Als dank hebben we er maar
chipjes gekocht voor een schamele lunch, want het zag er niet uit
alsof we nog iets zouden tegenkomen onderweg.

Dat klopte. Het eerste teken van leven dat we tegenkwamen was pas bij
de eindbestemming rond 16.00, Palm Springs. Of eigenlijk Rancho
Mirage, een aangegroeid stadje. Daar hadden we (met een nacht gratis
via Amex) de Westin geboekt, een vrij luxe resort om onszelf even twee
nachtjes te kietelen ;)

We stapten de auto uit, maar mennn oh men, wat is het hier weer
ontiegelijk heet! Alsof er een hete deken om je heen wordt geslagen.
43 graden, maar net ietsje minder dan in Death Valley. We hebben alle
zooi snel in de kamer gezet en zijn het zwembad ingedoken. Dat is net
badwater, maar verkoeld wel even lekker.

Morgen wilden we eerst misschien nog het Joshua Tree national park in
gaan, maar het is zo heet dat we dat maar gaan skippen. We gaan dus
lekker weer een relaxdagje invoeren aan en vooral in het zwembad. Zijn
we ook wel weer aan toe, want het was best een intensief weekje.
Overmorgen (zaterdag) gaan we ons laatste ritje maken, 200 kilometer
naar La Jolla, een wijk boven San Diego, waar we voor een week een
huisje hebben gehuurd in de buurt van het strand. Daar willen we nog
wat pretparken bezoeken, in ieder geval Sea World en Legoland, en
misschien wel de dierentuin. Disney slaan we denk ik over dit keer.
Maar misschien ook niet. In ieder geval willen we ook nog wat daagjes
relaxen.

Nu ga ik nog even lezen en dan slapen. Ik heb nog wat foto's bij dit
verslagje, maar die zet ik er morgen wel bij.