Rotswoningen en haarspeldbochten

Donderdag 1 augustus

Tikketikketikketak... oh nee! We worden wakker van het geluid van regen die tegen het camperdak aan tikt. Bah, alweer! Het was trouwens niet de eerste keer dat we wakker werden. Dat was met een BOEM! AU! En een hoop gehuil... Timmie was uit zijn bed gevallen. Arm manneke. Na het troosten kwamen Ronald en ik allebei niet makkelijk meer in slaap. Het was zo heet in de camper, maar als je de airco aanzet, is het weer te veel herrie om te slapen. Uiteindelijk vielen we weer in slaap, maar voor zevenen ging (de 2^e ochtend achter elkaar) het autoalarm van de tegenoverbuurman af. Pff, goeiemorgen! Maar weer even omgedraaid... en toen dus de regen. Had ik al ‘bah’ gezegd?

Vanmorgen dus voor de eerste keer deze vakantie niet buiten ontbeten. Meestal begon de regen pas ’s middags. Dus bammetjes gesmeerd in de camper en daarna maar snel gaan rijden. Het was toch alweer aardig laat geworden. We zijn elke keer van plan om vroeg te vertrekken als we naar een andere campground moeten, maar er gaat zo veel tijd overheen voordat iedereen gedouched is, aangekleed en gegeten heeft. Maar goed, op weg dus.

We reden vandaag naar een andere staat: Colorado. Daar waren we geen van allen nog geweest. Het landschap veranderde onderweg snel. Weg gingen de rode rotsen en de droogte, en het werd steeds groener. In het plaatsje Cortez hebben we even snel een hapje gegeten bij Wendy’s. Daarna verder naar de tussenbestemming van vandaag: Mesa Verde nationaal park. Dat is een nationaal park in de bergen waar veel cliff dwellings zijn: ruines van rotswoningen van Indianen van heel lang geleden.

We dachten eigenlijk snel naar een stop te kunnen gaan, maar bij het visitor center bleek dat het nog bijna een uur rijden was naar de leukste dwelling die we vandaag met kinderen naar toe zouden kunnen. We hebben het toch gedaan, want we wilden het wel graag bekijken. Op dus naar Spruce Tree House. Het was een lange weg, die steeds hoger ging, met heel veel haarspeldbochten. Een echte uitdaging voor de sturende mannen! Maar wel met prachtige vergezichten (wel gedeeltelijk in de regen en met erg donkere wolken).

 

Toen we er aankwamen, had Tim na een tijdje wandelen geen zin meer. Hij wilde echt niet meer lopen. Ronald wilde wel met Tim achterblijven, hij had de rotswoningen al van een afstandje gezien en ik beloofde hem om foto’s met zijn camera te maken. Dus Han, Gerda, ik, Emma en Bas zijn verder gaan lopen. Na een tijdje kwamen we bij de huizen. Heel indrukwekkend dat hier ooit mensen zo verlaten en primitief gewoond hadden! Het was ook heel goed bewaard gebleven en je mocht van heel dichtbij kijken en zelfs door sommige huizen lopen. 1 huis mocht je zelf met een trapje naar beneden om in te kijken. De kids vonden het erg interessant en spannend.

Via een andere trail kon je teruglopen. Toen opa Han zei dat het vast allemaal klimmen en klauteren was, lieten Emma en Bas dat zich geen tweede keer zeggen en liepen ze al een heel stuk het pad op :) Die twee vinden het maar spannend, dat klimmen!

Toen we weer boven kwamen, kwamen we bij het museum uit. Dat was erg mooi en boeiend, met allerlei gebruiksvoorwerpen, kunst, wapens en gereedschap uit de tijd van de eerste bewoners, een film over het park en ook diorama’s waar je kon zien hoe de mensen er vroeger geleefd hadden. Heel mooi gemaakt allemaal, en Emma en Bas vonden het erg leuk om te zien. Daarna snel weer terug naar Ronald en Tim bij de campers, want we moesten nog een uurtje het park uitrijden en dan nog een uur naar de nieuwe camping, en het was al laat geworden.

De camping bleek helaas een heel stuk buiten het gezellige stadje te liggen. Omdat het al laat was, vonden we het niet een goed plan om weer helemaal terug te rijden, dus we hebben op de camping wat restjes gegeten. Op zich wel prima, dat compenseert die hamburger van vanmiddag weer een beetje :)

We zijn nu dus in Durango, een plaatsje tegen de rocky mountains aan. Morgen zijn we van plan om naar Silverton te rijden, echt in de Rocky’s, en daar een tourtje te doen met een trein binnenin een goudmijn. Ik ben weer benieuwd!