Dag 1 - Zaterdag 16 juli

We zijn vanmorgen allemaal gelijk klaarwakker als de wekker gaat. Ronald is zelfs HEEL erg wakker en zingt de hele family toe met een, enigszins hyper, ‘we gaan op vakantie! We gaan op vakantie!’. Daar is Bas niet zo van gediend... ‘Papa, hou nou eens op en doe eens rustig!’ Gezellig zwaait buurman John ons nog na en we vertrekken richting luchthaven Eindhoven.

Bij het vliegveld ontmoeten we Han en Gerda en nog meer koffers. Inchecken gaat lekker vlot en we hebben zelfs nog even tijd om Ronald eens lekker te laten kietelen op een massagestoel. Bij de controle moet alle apparatuur weer uit de tassen. Dat is bij onze familie echt een belevenis. Alle handbagage wordt opengetrokken en alle zooi op de banden (zie foto). Er ontstaat een ware file. En een hele optocht aan bakjes gaat door de scan. Emma ziet zelfs het ‘skelet’ van haar pop op het scherm.

Na een hapje en een drankje en wat shoppen om het half uurtje vertraging door te komen (rot hoor… J) is het tijd om te boarden. We zitten fijn voorin het vliegtuig, ik gezellig naast Gerda. De vlucht gaat best snel. We worden uitgebreid bediend door tante Sidonia en een nogal sjaggo mister Bean van Ryan Air. Helaas zonder teddybeer of bijkomend gestuntel. Laten we het er op houden dat ze niet hun knapste personeel op deze vlucht gezet hebben…

Als we aankomen op Dublin Airport zijn de koffers gewoon sneller dan wij! Daar kunnen ze op Schiphol nog wat van leren. We zijn dan ook snel het vliegveld af, na nog wat wachten op de Dublinpassen. Daarmee kunnen we gratis gebruikmaken van de airportbus naar het centrum. Als echte Nederlanders doen we dat natuurlijk ook.

Een van onze eerste kennismakingen in Dublin… zie dit voor je: we komen net vers uit de bus gerold met al onze koffers en zooi. Een dikke oude man zit voor een pub op een verhoging. De oogjes van deze man staan, zeg maar, niet geheel op deze wereld gericht. Pub-eigenaar wil overduidelijk de zwaarbezopen man weghebben en helpt hem overeind. Pub-eigenaar draait zich om en loopt naar binnen. Zwaarbezopen man wankelt twee stappen onze richting op, en stort ineens op de grond. Languit op de weg. Ehmm… oke. Ook goeiemiddag, Dublin.

We sjouwen een hele tijd heen-en-weer met al ons hebben en houden. Want, waar moeten we nou heen? Een telefoontje leert ons dat we ons eerst moeten melden bij de receptie en de sleutel moeten halen, waarna we op een andere locatie het appartement kunnen vinden. Maar waar?! Na een behoorlijke tijd vinden we eindelijk de goede plek. Helaas blijkt de schoonmaak van ons appartement vertraagd. Het zal nog een uurtje duren.

Inmiddels zit Bas er flink doorheen. Hij is een beetje klaar qua indrukken vandaag. We besluiten even iets te eten en te drinken. Een paar straten verderop vinden we een leuk restaurant, een Portugees. Daar eten we allemaal echt heel lekker. Bas heeft een kindermenu met kippenpootjes en vindt het zo lekker, dat alles op gaat. Hij bestelt zelf nog een tweede stuk kip!

  

Na het eten is ons appartement eindelijk klaar. We nemen de toeristische route terug richting office. Helaas komen we er niet meer aan toe om meer van de stad te kijken vandaag. Het is inmiddels al half 5 was en de boys zijn echt moe (en Bas is overprikkeld). Tijd om even te relaxen dus! Han, Gerda en Emma halen nog wat boodschappen en Ronald daarna ook. We eten nog wat brood en nu liggen de kinderen lekker te slapen. De volwassenen duiken er zo ook vast in, dan kunnen we morgen hopelijk fris en fruitig veel zien en doen.  Weltrusten!