Vanmorgen is Ronald al heel vroeg wakker, rond 6 uur. Hij doet
nog een poging om stil te zijn, maar Bas, Tim en ik worden alle drie ook
wakker. We doen nog even rustigaan en gaan daarna naar het ontbijt. Het is weer
inbegrepen bij het hotel en best goed. De ontbijtruimte is ook gezellig huiselijk
ingericht. Na het ontbijt stappen we met zijn allen in de de 7-zitter en rijden
richting Glenwood Springs. Twee jaar geleden zijn we hier naar het Cavern
Adventure Park geweest en dat willen we nog een keer bezoeken, omdat het er erg
mooi is en heel leuk voor de kids.
Bij het houten huisje beneden in de vallei kopen we
combitickets voor de ‘tram’. Zo noemen ze hier de cabines die je naar boven in
de bergen brengen. Met de tickets mogen we in het attractieparkje, de grotten
bezoeken en ook nog naar de hete natuurlijke bronnen, de hot springs. We
verdelen ons in twee groepen en laten ons de berg op takelen.
Boven rent Tim direct enthousiast op het reuzenrad af.
Nouja, reuzenrad, eerder minirad. Maar goed, we doen een paar rondjes en
genieten ondertussen van het mooie uitzicht. Dan willen de kinderen graag in de
‘giddy up’. Dat is zo’n kermisgeval dat je op een bankje naar boven tilt en dan
steeds een stukje omlaag laat vallen. Eerst gaan Emma en Bas samen. Tig keer.
Tim staat er een beetje bedremmeld bij te kijken. Eigenlijk wil hij ook wel,
maar hij durft niet zo goed. ‘Ik durf alleen, als oma ook mee gaat!’ Gerda
kijkt bedenkelijk. De jongen bij de attractie haalt haar over en onze heldin
gaat er toch in met de kleine held. Als de gordels sluiten, roept Gerda nog: ‘Dit
ga ik echt niet leuk vinden!’. Een beetje benauwd en bleek stapt ze weer uit.
Maar ze heeft het wel gedaan! (eens en nooit meer). Tim rent daarentegen gelijk
weer naar de ingang: ‘Nog een keer!’
Naast de giddy up is een zandbak met allerlei schepjes en
zeefjes. Behalve een zandbak is het ook een ‘fossile dig’. Met andere woorden: ’s
morgen kiepert de staff er een handje fossielen en steentjes in die kinderen
kunnen opgraven. Kijk, dat vindt Tim helemaal interessant. Hij duikt gelijk de
zandbak in en is er een hele tijd zoet. Net als Ronald trouwens, die zijn
innerlijke kind helemaal herontdekt en lekker zit te scheppen en zeven. Als het
eerste fossiel gevonden is (een versteende schelp) is de interesse van Emma en
Bas ook gewekt en storten zij zich ook op de zandbak.
Als ze uitgegraven zijn en de hele familie een paar keer is
wezen plassen ;) gaan we even een hapje eten. Want Bas heeft HONGER en DORST.
Met hoofdletters. Daar moet wat aan gedaan worden, dus we bestellen allemaal
een hapje en wat te drinken. Er is niet zo veel bijzonders, maar ach,
maagvulling.
Met gevulde magen lopen we richting de grotten. Er zijn twee
grotten in het park, de fairie caves en kings columns. Omdat we denken dat we
die eerste al gezien hebben twee jaar geleden, besluiten we in de rij te staan
voor Kings Columns. Er gaat elke tien minuten een groep van 20-25 man de grot
in met een gids. We moeten twintig minuten wachten tot we aan de beurt zijn.
Bij binnenkomst blijkt, dat dit juist de grot is die we al gezien hebben! Oeps…
jammer! Maar het is evengoed weer mooi en indrukwekkend. De gids vertelt ook
dezelfde informatie als twee jaar geleden en maakt dezelfde grapjes.
Als we de hitte weer ingaan (in de grot was het lekker koel,
buiten een graad of 32), lopen we richting de rodelbaan. Die is echt supergaaf!
Je gaat dan in een sleetje een heel groot stuk van de berg af over een baan.
Omdat je zelf de remmen in handen hebt, kun je zo hard gaan als je zelf wil.
Tim sprokkelt al zijn moed bij elkaar (net als zijn mama trouwens) en wil er
met mij wel in, als ik beloof te remmen als hij zachter wil. Ronald staat al in
de rij met Bas samen, en Gerda met Emma. Omdat Tim moest plassen, staan wij
verder achter in de rij. Dan komt er opeens een Emma in tranen naar ons toe. ‘Ik
mocht niet! Ik mag niet met oma samen, alleen helemaal in mijn eentje en dat
durf ik niet!’ Ahhh… ze is echt niet over te halen en blijft snikkend bij opa
Han achter. Even later zoeven Tim en ik samen de berg af. Af en toe roept hij: ‘zachter,
mama!’ en op andere plekken: ‘Nu iets harder!’. Het is weer echt gaaf!
De kinderen gaan nog om de beurt met Gerda, Han en mij tig
keer in de kinderachtbaan en Ronald laat zich op een hele snelle kabelbaan over
een ravijn schieten. Hij haalt Emma over om ook te gaan. Samen schieten ze nog
een keer heel snel over de diepte. Daarna willen we naar de cabines gaan om
weer terug naar beneden te gaan, maar helaas, de baan is dicht. Er is een
dreiging voor onweer en dan is het te gevaarlijk. Met een busje hobbelen en
bobbelen we langs steile afgronden naar beneden. Als we uiteindelijk weer bij
de ingang van het park zijn, gaan de cabines opeens weer werken. In ieder geval
zijn we weer op de grond.
Op naar onze volgende bestemming van die dag: de hot
springs! Die liggen op een rijminuutje afstand van het park. We verkleden ons
in ons zwemgoed en duiken eerst heerlijk het familiebad in. Dat is een zwembad
waarin het natuurlijke bronwater gemengd is met zwembadwater, speciaal voor de
kinderen. Na een tijdje zwemmen eten we even een hapje op het terras. Daarna
duiken we allemaal een warme waterbron in. Wat een fijne, relaxte afsluiting
van de dag! Het is echt heerlijk! We komen er ook met hele zachte huidjes weer
uit, heel fijn! Ik wil thuis ook zo’n warmwaterbron!
Helemaal schoon en rozig gaan we onze bedden in. Tot morgen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten