Donderdag 26 juli
Goeiemorgen jullie in Nederland! :) Hier is het nog donderdagavond. Best een raar idee, dat jullie alweer een dag verder zijn. Het is hier trouwens een uurtje later dan in Californie en in Nevada, dus we zijn weer een uurtje tijdsverschil aan het inhalen. Alleen rijden we volgende week opnieuw over de tijdsgrens heen, dus dan kan de klok weer een uurtje terug. Alles goed in NL?
Weer lekker een beetje uitgeslapen vanmorgen. Behalve Ronald, die was vroeg op en is eindelijk Breaking Bad gaan kijken, zei hij. Ik heb me lekker nog drie keer omgedraaid in de tussentijd, want ik kon 's avonds moeilijk in slaap komen door Tim, die volgens mij droomde dat hij een bokswedstrijd aan het spelen was. Ik lig naast hem, dus ik was zijn tegenstander helaas. (Gelukkig zijn die handjes en beentjes nog klein). We hebben hier een grote kamer met twee queenbedden en een tweepersoons slaapbank. Helaas zijn de bedden niet op lange mensen berekend en de bank wel, dus Ronald moest op de bank met Bas naast hem. Ik lig op het middelste bed met Tim, en naast ons ligt Emma prinsesheerlijk op een eigen tweepersoonsbed. Kan ze ook wel gebruiken, met al dat bewegen.
Maar goed, uiteindelijk waren we allemaal wakker en zijn we naar Cafe Soleil geweest voor een gezond ontbijtje met veel granen en fruit. Daarna op de parkbus om Zion in te komen. Daar zijn we eerst naar het Visitors Center geweest. Gerda om een nieuw hoedje te kopen (haar oude was spoorloos verdwenen bij het zwembad) en wij om te informeren naar het Junior Ranger programma.
Ze hebben in elk nationaal park verschillende dingen voor kinderen, en ook hier is er veel rekening met kleintjes gehouden. Emma kreeg een echt handboek mee om Junior Ranger van Zion te worden. Daar staan allerlei opdrachten en vragen in die ze moet beantwoorden, en als ze die allemaal gedaan heeft, kan ze worden ingezworen als echte Junior Ranger. Helemaal spannend, vond ze, en ze wilde graag meedoen. De jochies waren nog te klein (vanaf 7 jaar), maar die kregen een los blaadje met wat opdrachten en konden Junior Cub worden, een soort welpjes.
De kids moesten ondermeer rommel die ze vonden in de prullenbakken doen en er op letten dat niemand de wilde dieren ging voeren (dat onderdeel ging minder). En ze hadden een blad met allemaal dieren- en plantenafbeeldingen er op, waarop ze konden aankruisen wat ze gezien hadden. Emma en Bas waren helemaal fanatiek. Bij de eerste busstop was er best veel rotzooi op de grond, dus ze hebben een tijdje alles in de prullenbak gegooid en aantekeningen gemaakt (zal ik thuis ook eens zo'n programma invoeren?). Ook werd er enthousiast aangekruist wat ze zagen. Eekhoorntjes waren de eerste op het lijstje, want daar stikt het hier van. De ene nog brutaler dan de andere! Op een gegeven moment hadden ze zelfs een bakje in onze buggy opengeknabbeld om het fruit er uit te stelen!
De wandeling was mooi, maar wel weer erg druk. Dat is wel echt jammer op die bekende plaatsen, overal zijn er zo veel mensen! We deden de riverside walk, en liepen dus langs de beding van een rivier, de Virgin River. Mooi hoor. Alleen werd het op een gegeven moment toch wel weer erg warm, een graadje of veertig en weinig schaduw. Bijna aan het einde van de wandeling hielden we het dus maar voor gezien, en zijn we een steenstrandje opgedoken bij de rivier. De kids hebben heerlijk in het water gespeeld en heel veel stenen gegooid.
Na een tijd (geen idee hoelang, ik ben deze vakantie ernstig de tijd kwijt steeds. Dat is goed, toch?) zijn we terug gaan lopen. Daar kwamen mijn ouders nog hun achterburen tegen, hoe bizar is dat?! Ze wisten wel van elkaar dat ze ook naar Amerika zouden gaan, maar om elkaar dan tegen te komen is toch wel heel erg toevallig. Emma vond het erg leuk, want ze hebben 2 meisjes waarvan eentje van 8, en ze heeft het wel erg gemist om met Nederlandse meisjes te spelen. Dus die dook er gelijk tussen en zat na een paar seconden alweer lekker te giechelen en giebelen terwijl wij stonden te kletsen.
Toen we weer verder terug liepen, wilde Timmetje in de buggy en binnen een paar seconden was hij in dromenland. Vorige week heeft hij niet vaak meer geslapen tussen de middag, maar deze week haalt hij dat goed in. Gisteren nog urenlang lekker op bed terwijl de rest bij het zwembad speelde, en nu ook een flinke tijd, want ook in de bus terug heeft hij flink doorgepit. Heeft hij het toch nog wel nodig... (of misschien was hij nog moe van dat boksen in zijn slaap).
Terug bij het visitors center gingen de kids hun formulieren laten nakijken door een echte ranger. Die ging ze helemaal overhoren (met mama als tolk) en vragen stellen. Leuk hoor, zo serieus! Daarna moesten ze hun rechterhand opsteken en zweren dat ze het park, de dieren en de natuur van Zion zouden beschermen. Erg interessant voor ze natuurlijk. Daarna kregen Bas en Tim een echte rangerbutton van Zion, en Emma een echte Junior Ranger Badge. Apentrots zijn ze er op!
Gerda moest nog even terug de supermarkt in, want haar nieuwverworven hoedje was al helemaal kapot! Maar nee hoor, omdat het een goedkoop hoedje was, mocht ze geen nieuwe. Flauw hoor. Dit is de eerste keer dat de service in Amerika tegenvalt. Meestal zijn ze zo enorm servicegericht! Maar goed, geen hoedje dus, helaas.
Met de parkbus gingen we weer naar het restaurantje van gisteren, want het was inmiddels al 18.00 en we hadden trek gekregen. We werden enthousiast begroet en hebben weer lekker gegeten. Na afloop hebben we snel onze zwemkleding nog even aangeschoten, en zijn we het zwembad ingedoken, ook de kids! Heerlijk, even verkoeling na al die warmte! En iedereen was gelijk lekker schoon :)
Nu slapen, tot morgen! Onze laatste dag alweer in Zion... x
Goeiemorgen jullie in Nederland! :) Hier is het nog donderdagavond. Best een raar idee, dat jullie alweer een dag verder zijn. Het is hier trouwens een uurtje later dan in Californie en in Nevada, dus we zijn weer een uurtje tijdsverschil aan het inhalen. Alleen rijden we volgende week opnieuw over de tijdsgrens heen, dus dan kan de klok weer een uurtje terug. Alles goed in NL?
Weer lekker een beetje uitgeslapen vanmorgen. Behalve Ronald, die was vroeg op en is eindelijk Breaking Bad gaan kijken, zei hij. Ik heb me lekker nog drie keer omgedraaid in de tussentijd, want ik kon 's avonds moeilijk in slaap komen door Tim, die volgens mij droomde dat hij een bokswedstrijd aan het spelen was. Ik lig naast hem, dus ik was zijn tegenstander helaas. (Gelukkig zijn die handjes en beentjes nog klein). We hebben hier een grote kamer met twee queenbedden en een tweepersoons slaapbank. Helaas zijn de bedden niet op lange mensen berekend en de bank wel, dus Ronald moest op de bank met Bas naast hem. Ik lig op het middelste bed met Tim, en naast ons ligt Emma prinsesheerlijk op een eigen tweepersoonsbed. Kan ze ook wel gebruiken, met al dat bewegen.
Maar goed, uiteindelijk waren we allemaal wakker en zijn we naar Cafe Soleil geweest voor een gezond ontbijtje met veel granen en fruit. Daarna op de parkbus om Zion in te komen. Daar zijn we eerst naar het Visitors Center geweest. Gerda om een nieuw hoedje te kopen (haar oude was spoorloos verdwenen bij het zwembad) en wij om te informeren naar het Junior Ranger programma.
Ze hebben in elk nationaal park verschillende dingen voor kinderen, en ook hier is er veel rekening met kleintjes gehouden. Emma kreeg een echt handboek mee om Junior Ranger van Zion te worden. Daar staan allerlei opdrachten en vragen in die ze moet beantwoorden, en als ze die allemaal gedaan heeft, kan ze worden ingezworen als echte Junior Ranger. Helemaal spannend, vond ze, en ze wilde graag meedoen. De jochies waren nog te klein (vanaf 7 jaar), maar die kregen een los blaadje met wat opdrachten en konden Junior Cub worden, een soort welpjes.
De kids moesten ondermeer rommel die ze vonden in de prullenbakken doen en er op letten dat niemand de wilde dieren ging voeren (dat onderdeel ging minder). En ze hadden een blad met allemaal dieren- en plantenafbeeldingen er op, waarop ze konden aankruisen wat ze gezien hadden. Emma en Bas waren helemaal fanatiek. Bij de eerste busstop was er best veel rotzooi op de grond, dus ze hebben een tijdje alles in de prullenbak gegooid en aantekeningen gemaakt (zal ik thuis ook eens zo'n programma invoeren?). Ook werd er enthousiast aangekruist wat ze zagen. Eekhoorntjes waren de eerste op het lijstje, want daar stikt het hier van. De ene nog brutaler dan de andere! Op een gegeven moment hadden ze zelfs een bakje in onze buggy opengeknabbeld om het fruit er uit te stelen!
De wandeling was mooi, maar wel weer erg druk. Dat is wel echt jammer op die bekende plaatsen, overal zijn er zo veel mensen! We deden de riverside walk, en liepen dus langs de beding van een rivier, de Virgin River. Mooi hoor. Alleen werd het op een gegeven moment toch wel weer erg warm, een graadje of veertig en weinig schaduw. Bijna aan het einde van de wandeling hielden we het dus maar voor gezien, en zijn we een steenstrandje opgedoken bij de rivier. De kids hebben heerlijk in het water gespeeld en heel veel stenen gegooid.
Na een tijd (geen idee hoelang, ik ben deze vakantie ernstig de tijd kwijt steeds. Dat is goed, toch?) zijn we terug gaan lopen. Daar kwamen mijn ouders nog hun achterburen tegen, hoe bizar is dat?! Ze wisten wel van elkaar dat ze ook naar Amerika zouden gaan, maar om elkaar dan tegen te komen is toch wel heel erg toevallig. Emma vond het erg leuk, want ze hebben 2 meisjes waarvan eentje van 8, en ze heeft het wel erg gemist om met Nederlandse meisjes te spelen. Dus die dook er gelijk tussen en zat na een paar seconden alweer lekker te giechelen en giebelen terwijl wij stonden te kletsen.
Toen we weer verder terug liepen, wilde Timmetje in de buggy en binnen een paar seconden was hij in dromenland. Vorige week heeft hij niet vaak meer geslapen tussen de middag, maar deze week haalt hij dat goed in. Gisteren nog urenlang lekker op bed terwijl de rest bij het zwembad speelde, en nu ook een flinke tijd, want ook in de bus terug heeft hij flink doorgepit. Heeft hij het toch nog wel nodig... (of misschien was hij nog moe van dat boksen in zijn slaap).
Terug bij het visitors center gingen de kids hun formulieren laten nakijken door een echte ranger. Die ging ze helemaal overhoren (met mama als tolk) en vragen stellen. Leuk hoor, zo serieus! Daarna moesten ze hun rechterhand opsteken en zweren dat ze het park, de dieren en de natuur van Zion zouden beschermen. Erg interessant voor ze natuurlijk. Daarna kregen Bas en Tim een echte rangerbutton van Zion, en Emma een echte Junior Ranger Badge. Apentrots zijn ze er op!
Gerda moest nog even terug de supermarkt in, want haar nieuwverworven hoedje was al helemaal kapot! Maar nee hoor, omdat het een goedkoop hoedje was, mocht ze geen nieuwe. Flauw hoor. Dit is de eerste keer dat de service in Amerika tegenvalt. Meestal zijn ze zo enorm servicegericht! Maar goed, geen hoedje dus, helaas.
Met de parkbus gingen we weer naar het restaurantje van gisteren, want het was inmiddels al 18.00 en we hadden trek gekregen. We werden enthousiast begroet en hebben weer lekker gegeten. Na afloop hebben we snel onze zwemkleding nog even aangeschoten, en zijn we het zwembad ingedoken, ook de kids! Heerlijk, even verkoeling na al die warmte! En iedereen was gelijk lekker schoon :)
Nu slapen, tot morgen! Onze laatste dag alweer in Zion... x
Wat leuk dat Junior Ranger programma, zou ook echt iets voor Madeleine zijn.
BeantwoordenVerwijderenZijn de kids eigenlijk ook lid van het WNF Iris? Van 3-6 is dat de Bamboe Club en vanaf 6 jaar is dat De Ranger Club. Dan krijgen ze ook leuke boekjes en elk jaar doet de Ranger Club een actie voor een bepaald dier. Lijkt mij wel wat voor Iris en Bas als ik dit zo lees namelijk.