zaterdag 21 juli 2012

Regen en grote bomen


Donderdag 19 juli

Allereerst: Gefeliciteerd met je verjaardag, lieve Marielle! We hebben wel aan je gedacht, maar zitten al dagen zonder internet of telefoonbereik. Best onhandig! Vandaar dat mijn blogje ook vertraging oploopt. En ik heb het nog wel zo netjes bijgehouden…

Vanmorgen werden we wakker en… tik, tik, tik… oh nee he! Regen! We deden de deur open en zagen een erg Nederlands weertje. Zwaarbewolkt en van die druilerige regen, bah. Nog koud ook. En wij maar denken dat we vanaf Yosemite alleen maar mooi-weer-kleding aan zouden kunnen. Maar goed, vol goede moed vertrokken we weer naar de poort van Yosemite. Wel een eind rijden elke keer hoor. Ik weet niet of ik deze lodge zou aanraden. Het is er wel lekker rustig en knus, erg leuk voor de kids, maar je bent wel elke keer aan het rijden over een ellendelang bosweggetje, vooral in het donker niet zo handig.

We zijn op weg gegaan naar Mariposa Grove of giant sequoia’s (hoop dat ik het goed schrijf). Dat is een gedeelte van Yosemite waar hele oude, enorme reuzenbomen staan.  Onderweg zijn we nog gestopt bij verschillende uitzichtpunten. Eerst Tunnel View, en daarna een omweggetje naar Glacier Point. Daar was het uitzicht prachtig, maar het was inmiddels zo hard aan het gieten dat we daar snel weer weg waren. Onderweg zagen we nog een hert langs de weg. Ronald riep heel hard: ‘Kijk Ier, een cayote!’ :P (we hebben hem inmiddels bijgeschoold).








Gelukkig was het droog toen we bij Wawona kwamen. Vanaf daar hebben we de parkbus genomen naar de ingang van het sequoiagedeelte. En wow… wat waren die bomen mooi! En GROOT!!! Heel indrukwekkend. Voor de wandeling ben ik met Bas nog bij de goorste wc ooit geweest. Gatverdamme, wat was dat smerig! Echt een ranzige, stinkende beerput! Neuzen dicht en gaan… bah!

Daarna zijn we eerst de standaardwandeling gaan maken langs de bekendste bomen (jaja, er zijn wat beroemde exemplaren bij). Was wel weer behoorlijk met z’n allen in een optocht lopen en vechten om wie er als eerste met een boom op de foto mocht ;) Maar het was wel prachtig. Tim hield het na een tijdje niet meer uit (moe), en we hadden de rugdrager meegenomen. Maar natuurlijk was het weer moord en brand gillen toen Ronald hem op zijn rug deed. Mama Iris moest het natuurlijk weer doen van meneertje. Dus hoppa, bij mij op mijn rug. Jee, wat een gewicht! Dat is toch wat anders dan een klein babietje in de babybjorn. Na een tijdje wilde hij gelukkig weer lopen.





Bij de California Tunnel Tree, waar je in een tunneltje onderdoor kon lopen, hebben we een trail teruggepakt waar de massa niet kwam. Lekker rustig met ons eigen groepje lopen. En het was eigenlijk net zo mooi. We kwamen nog behoorlijk wat sequoia’s tegen. Bas was helemaal blij, die was heerlijk aan het rauzen en rommelen in de natuur. Alle stenen moesten beklommen worden en hij moest overal als eerste opgeklommen zijn en dan weer als eerste beneden zijn. En Emma vond het verstoppen in holle bomen erg leuk. En wat zijn die enorme bomen extra groot met een klein Timmetje er voor!












Om een uurtje of 6 kwamen we weer bij de parkeerplaats aan. Daar hebben we gegeten in het Wawona hotel. Erg lekker, een mals biefstukje en eindelijk ook weer wat groene groenten. En toen weer de laaaaange weg naar het huisje. Nu lekker slapen, morgen verlaten we dit prachtige maar erg drukke nationale park weer. Hopelijk kan ik morgen ergens deze blogs uploaden!

2 opmerkingen:

  1. en je paspoorten............sorry maar zit op een toetsenbord waar ik het vraagteken niet kan vinden hahahahaha

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Helemaal vergeten te schrijven: paspoorten waren aangekomen op onze laatste dag in Yosemite! Pwieeeef, gelukkig!!!

    Met de mapjes van de kids gaat het zo-zo. Emma heeft het een paar dagen goed en fanatiek bijgehouden, maar ze zijn nu een beetje vergeten. Komt ook omdat we nu twee keer achter elkaar ergens alleen een nacht overnacht hebben, en ik alleen een los tasje met overnachtingsspullen had meegenomen. Zo

    BeantwoordenVerwijderen