We hebben vanmorgen de wekker gezet om zeven uur. Niet
relaxt in de vakantie, maar het moet even. Vandaag hebben we namelijk de
langste rijdag. We rijden van Salt Lake City naar Jackson Hole bij nationaal
park Grand Tetons. Als alle spullen weer in de auto zijn, stoppen we eerst bij
de Cracker Barrel voor een heerlijk uitgebreid Amerikaans ontbijt. Natuurlijk
moeten we even op de foto op de schommelstoelen, het wordt al een echte
traditie.
Het ontbijt is weer heeerlijk! Emma bestelt een echt
Amerikaans grote-mensen-ontbijt. Ze krijgt een enorme hoeveelheid eten. Twee
spiegeleieren, een paar stukken bacon en ook nog eens 3 grote pancakes. Succes
meid! J
Ze doet haar best, maar krijg het niet helemaal op. Gevalletje ogen groter dan
de maag. Na nog wat neuzen in het winkeltje en een bak koffie voor Ronald voor
onderweg halen, vertrekken we.
We moeten zo’n 4 en half uur rijden richting nationaal park
de Grand Teton. De kids moeten elke keer lachen als ze die naam horen. Tim
raakt maar niet uitgepraat over die ‘grote tieten’. Ver zitten ze er overigens
niet van af, want de naam komt van Franse pioniers, die de bergen op borsten
vonden lijken en het Tetons noemden, tepels in het Frans. Dan kijk je opeens
heel anders tegen een berg aan, toch?
Onderweg verandert het landschap veel. Als we de droge
kalige bergen rond Salt Lake achter ons laten, wordt het landschap steeds
groener en groener. Om ons heen verschijnen meertjes, stroompjes en riviertjes
en het ziet er steeds meer uit als een alpengebied. Ook de bouw verandert, we
zien steeds meer natuurlijk bruine houten huizen. Als we dan ook nog door het
plaatsje Alpine rijden, raken we een beetje de kluts kwijt. Dit is toch nog wel
Amerika? Gelukkig kunnen we daar niet al te lang aan twijfelen, want overal
wappert er wel ergens een Amerikaanse vlag.
We stoppen nog even bij een mooie kampeerplek aan een
snelstromend riviertje. Wat is het trouwens heerlijk weer! Rond de dertig, in
plaats van de veertig graden van de afgelopen dagen. En een fijn briesje. We
kijken een tijdje naar de eekhoorntjes die om ons heen opduiken en wegrennen.
Dan rijden we verder naar onze eindbestemming.
Jackson hole is een oud westernplaatsje. Vroeger werd het
vooral door outlaws bezocht. Het ziet er nog steeds zo uit, je verwacht elk
moment een paar schietende cowboys langs te zien rennen. Het is er op het
moment wel erg druk. Ons motel blijkt wat buiten het stadje te liggen, langs de
elk-velden. Het is een beetje een oud, wat gammelig dexter-motelletje waar je
auto voor je kamer staat. De kamers zijn klein, achter de deur bevinden zich
twee queenbedden en een klein paadje om te lopen, en daarachter een klein
badkamertje. We hebben wel uitzicht over de uitgestrekte vlaktes en bergen voor
ons, maar er loopt helaas een hele drukke autoweg langs.
Voor we gaan slapen, moeten we nog even wat eten. De receptie bespreekt voor ons een plekje in een steak restaurant in het stadje. Kwart over acht kunnen we er pas terecht. We chillen wat op de kleine kamers tot die tijd. Het blijkt een hele belevenis in dit restaurant. Het is helemaal in wildwest-stijl, compleet met hele houten inrichting, plafond en vloeren en overal opgezette dieren en cowboy-accessoires. Het past wel helemaal in het plaatje. Yihaaa cowboys! De meesten van ons eten een steak, lekker hoor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten