We ontbijten vanmorgen in het hotel, wat tegenvalt. Beetje
koude kleffe roerei en toastbrood, veel meer was er niet. Oh en een lege schaal
fruit. Maar goed, we werken wat naar binnen. Rond het begin van de middag
besluiten we naar een wallmart te rijden om wat picknickspul te halen. We
willen ergens aan een beekje ofzo lunchen. Als we wat ingeslagen hebben, rijden
we naar een informatiepunt. Daar geven ze de tip om naar het park in de stad te
gaan. Daar loopt de rivier rustig doorheen, zijn picknickplaatsen, veel groen en
het zwembad waar we naar toe willen vanmiddag grenst er ook aan. Perfect!
Het is inderdaad een mooie, fijne plek. Alleen is er een
groot nadeel: als we de picknickspulletjes halen, zwermen er op eens een
heleboel wespen om ons heen! Bah! We verhuizen naar een andere tafel, waar het
een stuk minder is. Bas wordt evengoed compleet hysterisch en gilt het hele
park bij elkaar. Hij wil daar buiten ook geen eten aanraken, dus ik smeer wat
boterhammetjes voor hem en Ronald gaat even met hem in de auto eten. ‘Mama, ik
wil leren hoe je dammetjes maakt in de rivier!’, zegt Tim dan. Met Emma erbij
klimmen we een stukje naar beneden naar de rivier. Jammergenoeg stroomt die
maar heel zachtjes, dus dammetjes maken wordt lastig. Evengoed maken we een
soort weggetje met stenen. Bas is nieuwsgierig geworden en komt ook uit de auto
om te kijken. Dat vindt hij wel wat, bouwen in de rivier! Hij begint gelijk
enthousiast aan zijn dam.
Intussen maken Emma en Tim met Ronald een soort hengeltjes
van stokjes met lange grassprieten er aan. Ronald is er druk mee aan het
McGyveren, als zo’n grasspriet het er niet mee eens is en in de tegenaanval
gaat. Resultaat: meerdere sneden op zijn hand. Auw! Gerda verzorgt zijn wonden
als een echte verpleegster. Gelukkig heeft de patiënt het allemaal overleeft. De
kids spelen ondertussen lekker door in het water. Emma en Tim hebben wat rode
besjes aan hun geïmproviseerde hengel gehangen en staan er samen mee in het
water. Ik wil net uitleggen dat vissen geen rode besjes eten, maar liever
wormpjes of brood, als er een visje op Emma’s hengel afzwemt en zo het besje er
af trekt! Huh!! Wat verderop laat hij hem overigens vallen, maar Emma is
helemaal blij dat het ‘vissen’ gelukt is.
We laten ze een tijdje lekker in het water spelen. Om een
uurtje of vier besluiten we richting het zwembad te gaan, wat om de hoek ligt.
Dat is nog tot zeven uur open, dus we kunnen nog lekker wat uurtjes zwemmen. Het
is een mooi zwembad, met een groot bad dat vanaf het midden diep is en een
grote gekrulde glijbaan heeft. En een kinderbad met allerlei watersproeiende
dingen en van die emmertjes die omkiepen als er te veel water in zit.
De kids liggen al binnen een paar seconden in het water, en
blijven daar bijna de hele tijd. Ze krijgen maar geen genoeg van het springen
vanaf de kant in het water. Ze verzinnen hele watershows. Gerda, Ronald en ik
gaan ook een tijdje in het water, dat heerlijk lauw is. Het is weer zulk lekker
weer, dat je ook snel weer warm bent als je er uit komt. Vlak voordat het
zwembad sluit, komen we er pas weer uit.
In de avond eten we een hapje bij het Wyoming Chop and Steak
House. Dat was weer erg lekker en heel erg veel, zoals overal. De jongens eten
een kinderpizzaatje, en krijgen dat opgediend in leuke kartonnen auto’s, van
die echte Amerikaanse bakken. Tim vindt het helemaal leuk, goeie auto’s voor
zijn knuffels, zegt hij. Emma werkt weer een 9-oz steak weg in haar holle kies.
Ze zegt er ook nog bij: ‘Hij was wel een beetje klein hoor!’ J
Nu is het alweer half 11, de dag is weer supersnel voorbij.
Het was een fijne, relaxte dag en gelukkig is Emma inmiddels ook weer helemaal
opgeknapt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten