We slapen eerst heerlijk uit allemaal. Weer goed uitgerust
ontbijten we lekker in het zonnetje aan de picknicktafels. Emma en Bas hebben
het buiten helemaal naar hun zin. Ze klimmen op ongeveer elke rots op de mooie
camping. Tim bouwt ondertussen een huis voor ons in minecraft. Hij heeft een
kuipstoeltje middenin het grote lege grasveld gezet. Heeft even zijn privacy
nodig, denk ik.
We hebben hier een heel mooi plekje, middenin het bos, met
grasveldjes en rotsen om ons heen. En veel diertjes, eekhoorntjes, konijntjes… We
zien ze alle kanten op huppelen. Gerda zegt net: ‘Straks glipt er nog 1 naar
binnen!’ als een eekhoorntje een sprint trekt, recht richting keuken! Ik kijk
naar binnen en zie zijn oogjes glinsterend naar al het eten kijken. Party!!!!
‘Hee boefie, hier mag jij helemaal niet komen!’, zeg ik. Het beestje kijkt me
twee seconden vertwijfelt aan en zet het dan op het lopen. Met een rotvaart
vliegt hij, zo tussen Gerda’s benen door, weer naar buiten. Even later zien we
hem met een dennenappeltje rondsjouwen. Dan die maar, denkt hij vast.
We zijn van plan om vanmiddag naar Wade’s Gold Mill te gaan,
een goudmijnmuseum waar je ook een cursus goudmijnen krijgt en het dan zelf mag
gaan proberen. Ik had van te voren gelezen dat het daar erg leuk is, vooral
voor kinderen. In het stadje, Hill City, tanken we eerst. Het is lastig het
stadje goed in de komen, want de mainstreet is compleet afgesloten voor auto’s
en alleen toegankelijk gemaakt voor motors. We weten trouwens inmiddels waarom
het zo enorm druk is met motorrijders. Er is deze week een rallyweek, waarbij
de hele week een motorrally gereden wordt.
Tijdens het tanken ontdekken we dat we op die plek even een
beetje een internetverbinding hebben. Op de koa-camping hebben we helemaal geen
verbinding, dus we parkeren even. Na het internetgebruik rijden we in een paar
minuutjes naar Wade’s Goldmill. Er staat een bordje in de tuin… nee he! ‘Closed
for rally week!’ staat er op. Shit!!! Echt niet leuk, daar gaat ons plan! We
overleggen even, en besluiten dan vast naar Mount Rushmore te gaan vandaag. Dat
is toch iets wat je ook gezien moet hebben als je er vlakbij bent, toch?
Mount Rushmore, de berg met de vier uitgehakte
presidentshoofden, is een groot commercieel circus. Er is een parking gemaakt
waar een flink winkelentrum u tegen zou zeggen. Er zijn allemaal winkels en
eettentjes uit de grond gestampt. Er hangen tig vlaggen en alles is Amerika
voor, Amerika na. We kijken het allemaal eens aan en lopen dan tussen de
vlaggen richting ‘the founding fathers’. Op het pleintje ervoor staat een
redneck hard te roepen: ‘Make America great again! Vote Trump!’. Ik wil hem
bijna aan een diepte-interview ontwerpen, maar hij ziet er niet echt uit alsof
hij erg veel zinnigs kan toevoegen. (Sorry buuf!)
We lopen naar het uitzichtpunt en maken allemaal wat foto’s.
Tim kijkt peinzend naar de presidentshoofden en vraagt dan: ‘Dit zijn toch
allemaal presidenten? Waar is Obama dan?’ J
Na wat foto’s hebben we er wel weer genoeg van. We halen even een ijsje bij een
van de tentjes. Een biker spreekt ons aan en vraagt of we Nederlands zijn. Hij
herkent het taaltje, zegt hij, want een van zijn beste vrienden is Nederlands.
Die is in 1988 miss Universe geweest verteld hij, en heet Angela Visser. Wij
knikken dat we die wel kennen. Grappige gesprekken heb je soms met de
Amerikanen.
We willen eigenlijk naar de camping terugrijden, zodat de
kids nog eventjes in het mooie zwembad kunnen zwemmen. Alleen barst er opeens
een flinke onweersbui uit. Dan maar eerst terug naar Hill City om een vroeg
hapje te eten. Misschien kunnen we daarna dan nog even zwemmen. We eten wat in
een echt cowboyrestaurantje (je vindt hier bijna niks anders). Het smaakt wel.
Ik probeer buffalo, dat moet je toch een keertje op hebben hier in het wilde
westen. Smaakt gewoon naar biefstuk, maar dan een stuk taaier. Tenminste, in
dit restaurant. De kinderen krijgen een cowboy-motor-sjaaltje. Gerda knoopt hem
als een echte bikersjaal en zet hem op Tims hoofd, die het wel leuk vindt.
We wandelen even door het stadje heen, dat tjokvol met
bikers zit. Wel leuk volk, vriendelijk en vrolijk. Ze lachen allemaal
vriendelijk als ze Tim voorbij zien komen als mini-bikertje. Er komt
live-muziek uit heel veel tentjes en er hangt een leuke sfeer. We duiken nog
even een paar winkeltjes in. In een outdoorzaak, waar Ronald een duffeltas wil
kopen, passen Tim en Emma nog Keen-sandalen aan, dezelfde als Bas heeft, maar
dan in het geel en roze. Ze passen perfect en we kopen ze maar, want Emma zit
vol blaren van haar andere sandalen en Tim glijdt steeds uit op zijn oude
sandaaltjes. Als we bij de camping aankomen, balen de kids. We vinden het
inmiddels te fris voor ze om nog te zwemmen. Het is wel droog, maar het is erg
afgekoeld. Als goedmakertje mogen ze nog een tijdje op het grote springkussen
springen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten