Dag 21 – Vrijdag 5 augustus

We slapen allemaal een beetje onrustig/slecht deze nacht. Het hotel was supergehorig, een soort karton als muren. Bij de kamer waar Gerda, Han en Emma sliepen, hadden de buren de hele nacht de tv hard aan staan. We zijn er dan ook niet rouwig om dat we er snel weer weg moeten. Wat wel jammer is, is dat we gepland hadden om een deel van de zes hele interessante musea in Cody te bekijken. Omdat we vandaag door moeten rijden naar Sheridan voor het volgende hotel hebben we daar weinig tijd voor. We overwegen nog om alleen het Buffalo Bill museum te bekijken (Cody is zijn geboorteplaats), maar dan moet je een kaartje kopen voor alle musea a 19 euro pp, dat wordt een beetje een dure grap voor een uurtje.

We gaan wel even uitgebreid ontbijten bij een klein, lief maar stoffig local zaakje. Het smaakt allemaal weer goed. Daarna hebben we weer energie voor een rit. We rijden via de scenic byway door de Bighorn Mountains. Een prachtige rit met veel steile hellingen, haarspeltbochten en uitzichten. Regelmatig rijden we voorbij de boomgrens. Om een uurtje of vier bereiken we ons hotel, dat we voor een nacht extra hebben bijgeboekt wegens de grote branden bij Cody. Het is een Best Western en ook Best Mooi. Het is even zeulen met alle koffers, want we zitten op de tweede verdieping, zonder lift. Het is zo’n motel-hotel waarbij je gelijk buiten staat als je je kamerdeur opendoet. Zo zijn veel hotels in Amerika.

Het hotel heeft ook een guest laundry (gastenwasmachine en -droger) waar we gebruik van mogen maken. Dat wordt ook hoog tijd, want de boys zitten in hun laatste schone onderbroek! Gerda en ik slepen gelijk de vier tassen met wasgoed richting de wasmachine, die ladingen kwartjes inslikt. Die we uiteraard niet hebben en dus moeten wisselen. En waar uiteraard ook niet alles tegelijk in past. Het is even een toestand, maar uiteindelijk is alles gewassen. Onze hotelkamers hangen nu vol met drogend wasgoed, waar je ook kijkt.

Ronald heeft ondertussen een tafel gereserveerd in een restaurantje in het stadje, waar we naar toe wandelen. Het is nog steeds behoorlijk warm, 34 graden. Het is best een aardig stadje met wat leuke etalages om in de gluren. Veel cowboyspul, maar ook een ouderwetse barbier en tweedehands prullen. In de straat staan ook veel oude Amerikaanse sleeën van auto’s, die nog volop in gebruik zijn. Het restaurant is ook weer vintage ingericht met allerlei oude foto’s. We eten allemaal lekker, met veel groenten erbij.

Op de terugweg eten Bas en Emma nog een lekker ijsje, terwijl Gerda en ik een lading onderbroeken uit de droger vissen. Verschil moet er zijn. Morgen hebben we een ongeplande extra dag hier in Sheridan, waar eigenlijk niet superveel te beleven is. We zijn van plan om er een fijne chilldag van te maken.